Juffrou Zoë in graad 2.3
- Zoë Smekens
- 30 mrt 2019
- 3 minuten om te lezen
Exact zeven weken geleden stapten we op het vliegtuig richting Zuid-Afrika, wat gaat de tijd snel hier! Binnen vijf weken komen we al terug naar België, het is dus even tijd om terug te blikken op de afgelopen weken waarbij de eerste stageperiode in Laerskool Hugo Rust er al op zit.

Ik bracht mijn eerste stageperiode van vier weken door in graad twee bij juf Frances Pool. In mijn klasje zaten 24 (b)engels van zeven jaar oud. Ik was hartelijk welkom in de klas en juf Frances stelde me meteen voor aan haar kindjes. Juf Frances geeft al jaren les in Hugo Rust dus ik wist dat ik er heel erg veel van zou leren. Op maandag nam ze mij meteen mee naar de leraarskamer. Het is namelijk de gewoonte in de grondslagfase dat de collega’s uit dezelfde graad op maandagochtend eerst een halfuurtje vergaderen over de leerinhouden die ze in die komende week zouden geven. In elke graad zijn er drie klassen, ik maakte dus ook kennis met de andere twee leerkrachten van die graad. Ook zij waren heel vriendelijk.
Al snel vielen me er heel wat zaken op in de klas. Als eerste hebben de kinderen geen handboeken of voorgedrukte werkboeken, maar wel witte schriften met horizontale lijnen. De leerkracht schrijft eerst alle oefeningen aan bord en dan schrijven de leerlingen deze oefeningen over en lossen ze dan ook op. Daarnaast is er achteraan in de klas een grote open ruimte waar een groot tapijt ligt. Dit wordt voor heel wat zaken gebruikt: voorlezen, differentiëren in groepjes, niveaulezen, koekjes eten… Kortom, het is iets super handig wat dagelijks wordt gebruikt in de klas. Het tapijt zorgt ervoor dat je heel flexibel te werk kan gaan in de klas. Verder zag ik al snel een smartboard met beamer hangen, elke leerkracht op school heeft een laptop, de kinderen beschikken over degelijk schrijfmateriaal… Met andere woorden, de school beschikt over voldoende leermaterialen om degelijk onderwijs te bieden aan de kinderen.
In de eerste week ging ik voornamelijk participerend observeren in de klas. Ik begeleidde individueel de kinderen als ze zelfstandig aan het werk gingen, ik stapte mee met de kinderen naar het zwembad en zag er op toe dat dit veilig gebeurde, ik begeleidde de niveaugroepjes bij het lezen, ik verbeterde werkboeken… Kortom, de eerste week was zeer interessant omdat ik het vaste ritme van de klas steeds beter onder de knie kreeg.

In de tweede week was juf Frances helaas afwezig. Juf Roelien nam de klas over. Ik gaf in deze week al heel wat lesjes: over België, voorlezen, les taal, lesjes wiskunde… Ik had de smaak meteen te pakken en kon niet wachten om nog meer dingen bij te leren aan de kinderen. Ik werkte ook eens met plickers. Juf Roelien stond er van versteld hoe dit kon. Ik leerde de kinderen en de juf kennis maken met allerlei leuke werkvormen in de klas die ze hier niet gewoon zijn.
In de laatste weken was juf Frances terug in de klas. Het onderwijzen verliep steeds vlotter en vlotter. Naast lessen taal, wiskunde, voorlezen en Afrikaans gaf ik ook lesjes muziek. De muziekjuf had dit gevraagd omdat ze ook wou kennis maken met de lessen muziek die we in België geven. Ik leerde de kinderen het liedje ‘if you’re happy and you know it…’ aan (onder begeleiding van instrumenten) alsook het Vlaamse liedje ‘ik zag twee beren, broodjes smeren’. De muziekjuf was laaiend enthousiast. Daarnaast gaf ik ook samen met Thibaut een zangles in zijn graad vijf. We zongen in canon het liedje ‘I like the flowers’.


We zijn vandaag zaterdag 30 maart en hebben er net twee weken vakantie opzitten. Binnen twee dagen start onze volgende vijf-weken-durige stage in Simondium Laerskool in Paarl. Ondertussen zijn we ook 'verhuisd' naar ons tweede gastgezin bij Charlene en Stephen. We hebben het ook hier helemaal naar onze zin! Ik kan niet wachten om er terug in te vliegen en om voor de klas te staan! Ik ben heel erg benieuwd naar welk klasje ik zal krijgen en naar de werking van de school. Het zal helemaal anders zijn als in Hugo Rust, maar ik zal ook deze uitdaging met beide handen grijpen!
Tot schrijfs, Zoë.

Comments